Τρίτη 2 Αυγούστου 2016

πέντε και πέντε

Στέκω στιγμιαία αποπροσανατολισμένη
στο κέντρο του σαλονιού.

(Τι ώρα πήγε πάλι;
δεν νιώθω πως τα κατάφερα γαμώτο)

Γέρνω ρυθμικά προς το κρύο πάτωμα
χέρια που φλερτάρουν με το χαλί
πέφτω ,κατρακυλάω ,σηκώνομαι
μαλώνω με τα ντουβάρια τα άψυχα
που ρίχνουν το βάρος τους πάνω μου.

(Πέντε και πέντε.ξημερώνει.
ακόμα να ηρεμήσεις;)

Σκληροπυρηνικά παιχνίδια
για ρομαντικά μοναχικά πρωινά
κι εγώ αχόρταγο παιδί σε κάθε κάλεσμα
προσπαθώ να τιθασεύσω 
την πείνα μου.

(Πω πάλι ήλιος,πάλι μέρα…
σου είπα να με ξυπνήσεις
μονάχα όταν περάσει ο πόνος.)

Στριφογυρνώ στους ρυθμούς 
τραγουδιών που νομίζω πως αγαπάς
αλλά τελικά αλλάζω γρήγορα την μουσική
καθώς προτιμώ τα τραγούδια
που μιλούν για θλιμμένα κορίτσια,
πιθανά σενάρια συνεννοημένων συμπτώσεων
από ατάλαντους,πλην πολλά υποσχόμενους,
προσποιητά μυστήριους σεναριογράφους.

(Τα λες αυτά δίχως να έχεις αντικρίσει πράγματα.
δεν είδες τίποτα,φτωχό μου πλάσμα.
εδώ πιστεύει ο Άνθρωπος σε θεούς)

Παραμένω,παρ’όλα αυτά,νηστική μέχρι ώρας.
Θα σας παρακαλούσα 
αν έχετε περίσσευμα ,φυσικά
να κρατήσετε ένα πιάτο αγάπη και για μένα.

(στην τελική ίσως και να μην ήθελα να δω.
Άλλη μια αδύναμη
μπροστά στον κοινωνικό όλεθρο.
ένα φιλί για καλημέρα;)

Σας ευχαριστώ για την συνεργασία.
Καλημέρα.

(καλημέρΑ;
ένα στενό μου υποσχέθηκε
πως θα διασχίσω ένα πρωινό τον κόσμο
κι εγώ ακόμα στέκομαι εδώ κοντά σου.)

Πήγε έξι παρά κ ακόμα τίποτα.
καιρός να σταματήσω τα ρολόγια.
Ωχ,δεν φοράω .

(ωραία λοιπόν.Άκου το πλάνο.
θα σε τραβήξω απότομα προς τα πάνω 
και τότε θα καταλάβεις.
Στο υπόσχομαι.
Έλα να ξαπλώσουμε τώρα.)

Τικ τακ τικ τακ
ο χρόνος τελειώνει πριν προλάβω,
επιβεβαιώνοντας την φήμη
του ανάξιου εραστή.

(Δεν κοιμάμαι άλλο,μόλις ξημέρωσε…)





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου