ρε Αρλέτα

Μετά από τόσα οχτάωρα σερί δέκα με έξι
τριγύρω κανέναν άγιο δεν είδα να ξεμένει
μόνο κάτι γλυκόλογα μέσα από τα δόντια
για να μας παίρνει πιο εύκολα ο ύπνος στα σκοτάδια.

Με γκ και β

Παραμορφώθηκα για να χωρέσω στα καλούπια
που με χρίζουν σκλάβα στριμωγμένη.
Κάτω πέφτω,κόντρα τα χέρια μου βάζω
να πιάσω τον αέρα που με καίει
καλοκαιρινή ραστώνη
ένα καζάνι σιγοβράζει για μία
κοχλάζει μέσα μου και βρυχάται ένα κτήνος 
ανέλπιστες προσπάθειες να ξορκίσει το σκοτάδι.
Πάντα θα υπάρχουν κορίτσια που θα χύνουν
για αγόρια ή κορίτσια που θα χύνουν
για φθισικές καρικατούρες της φύσης που δε χύνουν.
Εγώ που ξέρω πως τα φλέματα δεν πρέπει να κατακρατούνται
φτύνω στο χέρι μου μεταλαβιά της νύχτας
πασσάλειμα για μπούτια και προσάναμα.
Η γκάβλα μου με ξύπνησε 
ύστερα από τρεις ώρες στο κρεβάτι
τον σημερινό ήλιο 
τον τίμησα με πόδια ανοιχτά προς το παράθυρο
υγρά και ειλικρινά.
Μωρό μου χύνω,μωρό μου φθίνω
όταν το καζάνι μου παραβράσει
θα το χύσω στο πιο πρόσφορο έδαφος
θα το ξαναστήνομαι και θα το ξαναχύνομαι
μέχρι να γίνει κύμα να φτάσει ως απάνω 
να ξεχειλίσει στις ταράτσες των πολυκατοικίων
κι εγώ ακόμα
θα στάζω γκάβλα.