Τετάρτη 5 Ιουλίου 2017

πας δις ον εντ ον εντ ον

Από το θασαγαπώγιαπάντα
μέχρι το ρεδεπαναγαμηθεί
μια ανηφόρα και πολλά τσιγάρα δρόμος
κι εγώ βαδίζω βασανιστικά αργά
με άδειο στομάχι κόμπο στον ντάλλα ήλιο
φoρώντας παπούτσια που με χτυπάνε
και στο σακίδιο στοιβαγμένη ελπίδα
ότι θα ξανακούσουμε εκείνο το τραγούδι μαζί
κι ας μετακόμισες ψηλά στην Αδιαφορίας.
Έτσι κι αλλιώς,ποτέ δεν έφτανα
αλλά τουλάχιστον έμαθα να σφυρίζω το κωλοτράγουδο.