Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2016

σεζόν


Τις ώρες του αποχωρισμού
κουμάντο κάνουν οι κορδέλες και τα κίτρινα γάντια
στερνή λαλιά της εργατικής τάξης
Εκεί που ήπιες το χτεσινό σου μεροκάματο
εκεί,τα πλυντήρια τώρα ηχούν
πιο δυνατά κι απ το χαστούκι της απόρριψης
μάλλον αυτό το πρωινό δεν είναι τόσο φανταχτερό
χωρίς μουσικές και το απαραίτητο σκοτάδι
το μόνο που έμεινε 
ζέχνει κι αυτό κάτουρο,τσιγάρο και χλωρίνες.
Φοβάμαι και σαν μικρό παιδί
στον ύπνο μου τα βράδια
βλέπω πως πάλι έχω αφεντικά
και σερβίρω ήττες σε νταήδες
ανήμπορα τα χείλια μου να σχηματίσουν το όχι.
Φοβάμαι και σαν μικρό παιδί
στον ύπνο μου τα βράδια
μουσκεύω τα σεντόνια και τα μάτια μου.

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

μηνίσκος μπλουζ

Απ' το μπαλκόνι της από πάνω
κρέμεται μια θηλιά και
κρακ κρακ
δυσκολεύομαι να αλλάξω στάση να μη βλέπω
αλλά από αυτό το πλευρό που κοιμόμουν
διαστρέβλωσα κάθε έννοια βαρύτητας
Όταν ξύπνησα δεν μπορούσα να ζυγίσω τίποτα σωστά
και απέφυγα όλα τα σκαλιά
κάθε φορά που έκανα ένα βήμα
ακουγόταν το ίδιο πάλι
κρακ κρακ
Έτσι το πρωί κίνησα για τα επείγοντα
-γιατρέ,δεν με πρόσεξα τελευταία
και από τις τόσες φορές που γονάτισα
τα υγρά άφησαν τα μάτια και βρήκαν αλλού να κρυφτούν.
Κρεβατωμένη για τον λάθος λόγο
χάνω πάσα επιθυμία να σε χορέψω
Σε καίω μαζί με το τελευταίο μου τσιγάρο και
κρακ κρακ
κρακ κρακ κρακ
κρακ.
Πρέπει να κάτσω κάπως αναπαυτικά
αν είναι να ζω με τη συνήθεια
αλλιώς θα μου φάνε όλα τα φράγκα οι ορθοπεδικοί
και οι επιγονατίδες.









Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Δευτέρα Καφές Τσιγάρο

κωλοΓιάννενα
πως ανθίζουν έτσι οι τοίχοι
και ούτε μια γωνιά υγρή για έρωτα
να βγάλω απ' τα μέσα μου
τα εγωιστικά ξερατά μου
και να μονολογήσω φόβους.
Όσα τζιν τόνικ κι αν ρουφήξω
άλλο δε μπορώ τις πίκρες που κερνάς
όταν μου αρνείσαι απαντήσεις
και τριγυρνάω τη βδομάδα όλη
με απορία και καπνό στην τσέπη.
Μα πως πλανεύτηκα από άνθρωπο
που αρνείται ένα φιλί για καλημέρα;

Μέχρι να πιω τούτο τον καφέ και να ξυπνήσω
θα μουχλιάσω κι εγώ,
δεν θα μαι η ίδια.







Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

τι να βάλω απόψε

Εγώ θα σου φτύνω τον έρωτά μου,
εσύ θα με απορρίπτεις συστηματικά
κι όταν μεθάς θα με πιάνεις πάλι απ’ τη μέση
αγνοώντας τις οδηγίες προφύλαξης,
τους όρους και τις προυποθέσεις.
Θα κάνεις το μυαλό μου μαρμελάδα
και θα φεύγεις βιαστικά το πρωί.
Ύστερα θα περιμένω άλλη μια βδομάδα
να ανταμωθούμε δήθεν τυχαία
κι ας βαρέθηκα τα χανγκόβερ σου.
Σύμφωνοι;
Τώρα,όλο αυτό,δεν είναι και πολύ ποιητικό
αλλά με τόσες σαχλοκουβέντες με χάνω τελευταία.

Μου ‘χεις φάει τα χειρότερα μου βράδια
και μάλλον ήρθε ο καιρός
να αφήσω τα ωραία ρούχα και τα βαψίματα
και να βάλω καμιά καπότα.