Τρίτη 2 Αυγούστου 2016

άλλη μία

για τα τεφτέρια της μοίρας
θα ‘σαι ένας ακόμη αριθμός
χωρίς αντίκρισμα
με παλεύεις σαν να ξέρεις
σαν να άκουσες
το τηλέφωνο να χτυπάει
με το ανυπόφορο
ρινγκτόουν του αποχωρισμού
και τα ακονισμένα νυστέρια
δε θα δεις ποτέ την ειρωνία
τα σακουλιασμένα μάτια του γεροχρόνου
πήξανε στις παρενθέσεις
οι σπασμένες καπότες του κλείνουν το ένα μάτι
ψιθυρίζοντας ασθενικά
“δεν τελειώσαμε καριόλη” .

πήγε απόβραδο από νωρίς απογοήτευση
πάω στον χασάπη ξεχαρβαλωμένη
“πόσα θες για με φέρεις στα μέτρα μου  ; ”
“0,4 χαμόγελα και βλέπουμε”
“πάρε ένα πουγκί υποσχέσεις να δεις καλύτερα”
“δεν ήξερα δεσποινίς,
έχετε πάντως ρέστα από κάτι χρωστούμενα”

φεύγω ,τον μαλάκα.
έχω να ξεράσω
κάτι μέρες
ίσως ξαναπεράσω
αλλά δεν θα μαι εγώ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου