Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2018

επισιτισμός μπλουζ.

Οι φίλοι μου μεγάλωσαν όλοι πια
διαβάσανε και πήραν πτυχία για να
αγχώνονται με την δουλειά,τώρα ψάχνουν δεύτερη
δίσκος,σέικερ,μότα,βετέξ,μηχανή
αγγελίες εργασίας με το κιλό
χιλιόμετρα ποδαρόδρομος και ορθοστασία
σμίλεψαν τα καλύτερα μυαλά.

Τζιβάνες,μεγάλα χαρτάκια,αναπτήρας
έτοιμη όταν
χτυπάει το θυροτηλέφωνο:
''Ανεβαίνω λίγο να κλάψω.'' Σιωπή.

Οι γονείς δεν έχουν δεκάρα τσακιστή
οι σπιτονοικοκύριδες μας διώχνουν χωρίς προειδοποίηση
οι δουλειές πάνε απ'το κακό στο χειρότερο
οι ντρόγκες μας φάγανε τα φράγκα
οι γκόμενοι δεν μας θέλουν για γκράντε έρωτες
τα αφεντικά κόβουν από δω κι από κει
τα ένσημα δεν φτάνουν για ταμείο
τα τηλέφωνα χτυπάνε μόνο για κακό,όταν χτυπάνε
η οργή γίνεται δάκρυα,κρίση άσθματος,τάσεις φυγής
οι βαφές δεν καλύπτουν τόσο καλά τα γκρίζα
η πόλη η πουτάνα όλο σε θυμίζει
κι εγώ

θα σε 'επαιρνα να φεύγαμε σ'άλλη γη σ' άλλα μέρη
μα χρωστάω τη ΔΕΗ,κάτι κοινόχρηστα,κάποια δανεικά
άσε που,όταν βγάζω την επιγονατίδα μου μετά τη δουλειά
δεν μπορώ βήμα να κάνω παραπανίσιο.
Προς το παρόν,μωρό μου,βίβες  .













Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2018

τόσο κι άλλο τόσο



Τόσες δεν φάντάζεσαι πόσες
οι λέξεις στον ουρανίσκο μου που κολλάνε
κάθε που στέκομαι πλάι σου.

Τόση δεν φαντάζεσαι πόση
η προσμονή και η ανυπομονησία
κάθε που δήθεν τυχαία στα ξαφνικά με αγγίζεις.

Τόσα δεν φαντάζεσαι πόσα 
θέλω να σου δώσω αντί για μουγκρητά
κάθε που τα πόδια μου ανοίγεις να με διαβείς.

Τόσο δεν φαντάζεσαι πόσο
τόσο κι άλλο τόσο μα πόσο 
ανυπεράσπιστα να καρτερώ
την επόμενη κραιπάλη σου
για να χαιδέψω το στέρνο σου ευλαβικά
και να σε δω να φεύγεις με βιασύνη
δικαστήρια με περνάω για να ξανάρθεις.

Τόσος δεν φαντάζεσαι πόσος
είναι ο πόθος μου για σένα
κάθε που μου χαμογελάς και ξεγελιέμαι.

Τόσο κι άλλο τόσο,
για όσα καμπάρια ακόμα.




https://www.youtube.com/watch?v=_KKHx1M_jZo

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2018

άτιτλο 69


Τώρα, πάλι πίσω
ίσως
ίσος προς ίσο

προσμένω να φανείς ένα πρωί,
κάθε πρωί


να πιάσεις τη γωνία στο κρεβάτι μου
που σου 'χω ζεσταμένη
να ενωθούν οι αγκώνες σου
να σπάσουν τα πλευρά μου.

Σήμερα
το σπίτι μυρίζει μαλακτικό
η μυρωδιά του τσιγάρου
αντικαθιστά τα λουλούδια
σεντόνια καθαρά απλώνω στο μπαλκόνι
σα να μην έσταξε ούτε δάκρυ πάνω τους

μονάχα τα γόνατα με προδίδουν ,
κάθε που κάνω να σταθώ στο ύψος μου
ακούγεται ένα τρίξιμο - μηνίσκος μπλουζ.


- Τα πόδια των εργατών,αχ,πως πονάνε.
- Οι καρδιές να δεις.
- Ώχου μωρέ,πάψε πια , να χαρείς.


Το αποκορύφωμα του καλοκαιριού 
ήρθε Σεπτέμβρη :
σταμάτησαν να ηχούν τα κομπρεσέρ των από κάτω
κι έχω ήδη στριμμένο τσιγάρο στον καπνό μου μέσα,
χρειάζεται πάντα ένα πριν ψάξω για δουλειά.

Βγάζω τον αγαπημένο μου αναπτήρα απ' την κρυψώνα του.


Ας μην στρίβω πάντα καλά
τουλάχιστον

έχω ταλέντο στο να καπνίζω

και στο ξεφύσημα 
με στυλ .