Τρίτη 2 Αυγούστου 2016

μια Κυριακή σα κι αυτή

είναι κάτι Κυριακές
που όλες οι λέξεις δεν αρκούν
που κανείς φίλος δεν φτάνει
που ο σαρκασμός με εγκαταλείπει
Τα πιάτα δεν θα πλυθούν μόνα τους
αλλά ποιος θα ξεπλύνει εμένα
έφτασα στο αδιαχώρητο
είναι κάτι Κυριακές
που με σημαδεύουν στον κρόταφο
που μου δένουν τα χέρια
που με κερνάνε κακά ξύδια και συμπάθεια
Πρέπει να με βάλω στο πλυντήριο
να ζαλιστώ από τις στροφές και να χαζογελάω
όπως τα κορίτσια στις διαφημίσεις με τις σερβιέτες
είναι κάτι Κυριακές
στραβογαμημένες το προηγούμενο βράδυ
αποκαμωμένες από αλήθειες
λουσμένες με φόβους και σφάλματα
και πρέπει να τις παραβλέψω
να ντυθώ να βαφτώ
με περιμένει ο δίσκος και οι σαχλοκουβέντες
είναι αυτή η Κυριακή
που παρατηρώ το σώμα μου στο μπάνιο
που δεν μπορώ να φάω
που όσα τσιγάρα κι αν καπνίσω δεν μου φτάνουν
και θεωρητικά αυτό δεν κάνει
αλλά κι εσύ που να ξερες
εγώ πόσο σ αγάπησα στο τέλος
Τόσο που οι λέξεις μου γίνανε σιωπή
και άβολες χαιρετούρες
τόσο που η Κυριακή αυτή
κάνει τα πάντα για να με ξεκάνει.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου