Σάββατο 13 Απριλίου 2019

не понимаю

( ντουτ - ντουτ ... )



Ρε μαλάκα,


ρε μαλάκα σήμερα με απέλυσαν απ'το τηλέφωνο
ο υπεύθυνος και ο ρουφιάνος συνάδελφος
λίγες ώρες πριν πιάσω  βετέξ  και δίσκο.
Μέρες πριν μου τάξαν αύξηση
αλλά να , ξέρεις , έβγαιναν δύσκολα τελικά .

Χαζή κι εγώ,πήγα κι αγόρασα παπούτσια καινούρια
σπορτέξ  για την ορθοστασία, τα πιο καλά μου είπαν - .
Είμαι μέσα ένα μεροκάματο
και ο λογιστής έλειπε όταν πήγα να υπογράψω απόλυση,
έπινε τσίπουρα με το αριστερό αφεντικό μου.

Και στα λεγα ρε, στάλεγα
δεν είχα καλό προαίσθημα
τζάμπα φούσκωσα χαρά αυτές τις μέρες.


Αγουροξυπνημένα οχτάωρα
πάνω σε σακατεμένα γόνατα ,
η ζωή μας όλη .

Τέτοια ξεφτίλα όμως ,
τούτη η Άνοιξη σα να μην άνθισε καρδιές .

Κι εσύ
να μην σηκώνεις το τηλέφωνο
πάνω σ' ένα μηχανάκι όλη μέρα
σ' έχει φάει το ψάξιμο ,η ανασφάλεια
η ΔΕΗ που χρωστάς δύο χρόνια τώρα
η βενζίνη,όλα απ' την τσέπη σου
και τα παράπονα στο μαγαζί από πελάτες
γιατί δεν έτρεξες με τη βρόχα
να δώσεις εγκαίρως την παραγγελία.

Κράνος για δέκα ώρες σερί
δεν φοράνε ούτε στον πόλεμο

και όταν ακούμε για εργατικό ατύχημα
παρακαλάμε μην είναι κανάς δικός μας

σιχτιρίζουμε την φτώχεια και τα νιάτα μας ,
παρηγορώντας ο ένας την άλλη
κάθε που μας εξαναγκάζουν σε παραίτηση .


Φίλε μου
δεν καταλαβαίνω τίποτα πια
και γενικά , ίσως να αντέχω
ειδικά όμως , όχι άλλο  .