Σημειώσεις και χαρτάκια των τρεις,τέσσερις πήγε.

___________________________

Θα 'θελα να αλλάξει η εποχή

να φτάσει εκείνη που τα μαλλιά μου

θα ανεμίζουν έξω απ' το παράθυρο του αμαξιού

την ώρα που κινάμε για την θάλασσα

αρχές ενός άλλου Ιούνη

να σου κρατώ το χέρι

και η αγάπη μας να πλημμυρίζει την Εγνατία.

Έλα όμως που προσγειώνομαι στο σαλόνι μου και με ρωτώ

αν έχεις τείχη,διαβαίνεις;

____________________________

Χθες.

Χθες κάπου με ξέχασα, 

προσωρινά.

Έκλαψα,σπάραξα μα συγκρατήθηκα

προσωρινά.

Μέχρι που η έκρηξη

τα πήρε όλα παραμάζωμα.

____________________________

Τσαλάκωσα πολλά χαρτάκια

για να μην καταλήξω μαζί σου απόψε.

____________________________

Δεν την αξίζεις την αγάπη μου

τα τηλέφωνα μέσα στη νύχτα

τα καρδιοχτύπια και τις αυπνίες μου

κι αφού δεν με ήθελες στις χαρές μου

τώρα λούζεσαι τις λύπες και την πίκρα μου.

____________________________

Ο μονόπλευρος έρωτας

μπορεί να 'ναι άνισος σαν συνθήκη

μα γαμιέται πολύ καλά ώρες ώρες.

____________________________

Πω ρε πούστη μου,

πάλι ξέχασα την αξιοπρέπεια μου στα σεντόνια σου.

____________________________

Ο λόγος που φεύγω για σεζόν
τελικά

το ότι δεν θέλω να κοιμάμαι σ' άλλο κρεβάτι 

πέρα απ' το δικό σου.

____________________________

Τόσα τραγούδια και ποιήματα

που δεν ξέρω τι να σου πρωτοαφιερώσω.

____________________________

Απάνω που θα σου λεγα όλα τα γνωστά κλισέ

χάρηκαπουσεείδαμουχειςλείψειρεγαμώτο

μ'έβγαλες απ' τη δύσκολη θέση

και μ' έκανες ξανά να αναρωτιέμαι

μα καλά

πόση άγνοια κινδύνου κουβαλά ένας άνθρωπος;

______________________

-Είμαι λάθος;

-Όπως πάντα, ποτέ.

Και η συγκαταβατική πλευρά του έρωτα

τσούγκρησε το ποτήρι της με τους

''όποιος δεν πονάει,καλά να πάθει''.

______________________

Ξέρεις τι έκανα σήμερα που έφυγες με άλλη;

Ήπια άλλο λίγο.

Τσιν-τσιν μωρό μου.

Τα λέμε από Σεπτέμβρη,

που θα ξεχάσουμε

και θα ξεχαστούμε.

_____

_________________________________________________________

(συμβαίνουν και αυτά)

βάρκα.

Έχεις νιώσει 

έχεις νιώσει ποτέ

να πνίγεσαι μεσοπέλαγα

μα να αφήνεις το κύμα να σε καταπίνει;

Να 'ναι τόσα τα νερά

κι εσύ να περιμένεις τη στιγμή εκείνη

που ξεπροβάλει ο ήλιος 

όποτε κι όπως και αν

την ώρα που παίρνεις λίγο οξυγόνο.

Είναι εκείνη η στιγμή

είναι εκείνη

που τα δάκρυα σ' αφήνουν

που οι άμυνες πέφτουν

που ο ύπνος έρχεται πολύς

που η αφυδάτωση γδέρνει

που οι μπύρες γίνανε τζιν

που τα τσιγάρα τελειώνουν

που όλα τα φαγητά είναι ίδια

που το σπίτι βράζει

που τα λουλούδια μαραίνονται

που οι προθέσεις μειώνονται

που οι σιωπές καννιβαλίζουν

που το καλό γίνεται κακό

το καλό πράγμα δεν αργεί να γίνει

απλώς δεν θέλει και τόσο

και η βάρκα μπατάρει
κι εγκαταλείπεις
μ' ένα χαμόγελο εκπλήρωσης
επιτέλους ένα με τα κύματα
κι όπου θέλει ας με βγάλει.

Σ.

Αντί για τρυπάνια,πιάνο αντηχούσε στην γειτονιά 

 κι ένας ήλιος να τρυπάει τα παντζούρια,όλο θράσος.

Ξημερώματα,το κορίτσι μου ερωτευόταν απ' την αρχή.

τζιν τόνικ και εγκράτεια

Σηκώθηκα κι είδα κάτι σπασμένα στο πάτωμα του δωματίου

ο εγωισμός μου ,λέει, χίλια κομμάτια

κι αρχινάω να τον μαζεύω όπως μπορώ,

τα κατάφερνα δειλά-δειλά.

Να μην είχαν κι αυτή την αστάθεια τα χέρια μου

να μην τον ξαναέριχνα στα πόδια σου

να μην δίνω λαβές για κουτσομπολιό στην επίγνωση και τη μετριότητα,

με κοιτάνε και χασκογελούν -στα 'λεγα εγώ

γιατί ξέρουν ότι ξέρω πως

άδικο δεν είναι

που απλώς δε με θες.

Άδικο είναι που

σου αφιερώνω

τις πιο όμορφες λέξεις

ενώ εσύ ατάραχος 

συνεχίζεις τα ίδια
κι εγώ,πισωγύρισα με χίλια
για μια κάποια κατάληξη
με μπύρες το ξημέρωμα.

Τώρα,

τζιν τόνικ και αναγκαστική εγκράτεια στις μπάρες.