Τρίτη 2 Αυγούστου 2016

ταράτσα στο χουντ

Τρεις καφέδες,τρεις καρέκλες κι ένα ξύλινο σκαμπό.
Δύο φίλοι εκ των πέντε να μαλώνουνε για αυτό.
Το επόμενο πρωί της προηγούμενής μας νύχτας
που το νόημα αυτής κάπου κρυμμένο ήταν.
Και τι έμεινε από αυτή; 'Ενα πώς κι ένα γιατί.
Ακόμα απελπισμένοι,αντιερωτικές,αντιερωτικοί.
Ο ρομαντισμός έχει κάπου χαθεί,
μόνο διάσπαρτα χαμόγελα από δω και από κει.
Στην ταράτσα μας έχει ήλιο και στην πόλη συννεφιά
τι κ αν είναι τα όνειρα μας όπως ο καφές,πικρά.
Πω μωρέ…ας μη μιλάμε άλλο βραχνά.
Σκοτάδι,κρύο,μπουμπουνητά 
μα ποιός νοιάζεται για αυτά;
Ο καφές δεν μας λυτρώνει,τούτη η μέρα μας σκοτώνει.
Οι φασίστες με ματωμένα χέρια και οι μπάτσοι δολοφόνοι
και αυτό που μας αγχώνει είναι μη μείνουμε μόνοι.
Στην υγειά λοιπόν της προηγούμενης νύχτας που θα ‘ρθει,
άλλης μιας νύχτας που πάλι δεν θα υπάρχουμε στο χάρτη.
Σημάδια θα αφήσουμε πάλι σε θάμνους
και μια θέση στα αρχίδια μας για όλους τους άλλους.
Η προηγούμενη νύχτα ξεκίνησε πάλι.
Ετοιμάσου για ένα καινούριο κεφάλι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου