Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2018

άτιτλο 69


Τώρα, πάλι πίσω
ίσως
ίσος προς ίσο

προσμένω να φανείς ένα πρωί,
κάθε πρωί


να πιάσεις τη γωνία στο κρεβάτι μου
που σου 'χω ζεσταμένη
να ενωθούν οι αγκώνες σου
να σπάσουν τα πλευρά μου.

Σήμερα
το σπίτι μυρίζει μαλακτικό
η μυρωδιά του τσιγάρου
αντικαθιστά τα λουλούδια
σεντόνια καθαρά απλώνω στο μπαλκόνι
σα να μην έσταξε ούτε δάκρυ πάνω τους

μονάχα τα γόνατα με προδίδουν ,
κάθε που κάνω να σταθώ στο ύψος μου
ακούγεται ένα τρίξιμο - μηνίσκος μπλουζ.


- Τα πόδια των εργατών,αχ,πως πονάνε.
- Οι καρδιές να δεις.
- Ώχου μωρέ,πάψε πια , να χαρείς.


Το αποκορύφωμα του καλοκαιριού 
ήρθε Σεπτέμβρη :
σταμάτησαν να ηχούν τα κομπρεσέρ των από κάτω
κι έχω ήδη στριμμένο τσιγάρο στον καπνό μου μέσα,
χρειάζεται πάντα ένα πριν ψάξω για δουλειά.

Βγάζω τον αγαπημένο μου αναπτήρα απ' την κρυψώνα του.


Ας μην στρίβω πάντα καλά
τουλάχιστον

έχω ταλέντο στο να καπνίζω

και στο ξεφύσημα 
με στυλ .








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου