Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2018

Μια καρέλια χρυσή ,παρακαλώ.

Συνωμότησαν τα φεγγάρια
με τα πόδια μου τα κουρασμένα
και τα δυό τελευταία μου τσιγάρα τα βαρύτερα
να μην μ' αφήνουν άλλο οι νύχτες να ησυχάσω
Τους τρεις μήνες αυτούς ατόφιο δημοσιοϋπαλληλίκι :
σπίτι - δουλειά , δουλειά - σπίτι
και στο ρεπό να χαίρομαι που κάνω μια κάποια φασίνα.                                    
   Οι συγκινήσεις αναμετρήθηκαν με τις εκκρεμότητες
   χωρίς να καταφέρουν να ξεγελάσουν τις           συνειδητοποιήσεις       .
Στην δουλειά ,   προχθές,
έπεσα καταγής , κανείς δε το πίστεψε
πως άλλο δε μπορώ να συνεχίσω 
σπίτι - δουλειά , δουλειά - σπίτι
χρωστάω δυό ενοίκια          ,      κάμποσες εξηγήσεις
θέλω να κλάψω σε τρεις αγκαλιές αφότου μ' έθαψαν
να τους δείξω πως
άσπρισαν κι άλλες τρίχες στους κροτάφους μου
που υποδεικνύουν το στόχο. 
Θα κάνω ένα τσιγάρο ακόμα 
να το σκεφτώ .

- Καλημέρα. Μια καρέλια χρυσή,παρακαλώ .




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου