Τι κι αν είναι Σάββατο βράδυ,δέκα του Φλεβάρη
τι κι αν διαβάζω στιχάκια ερωτικά
ενώ ακούω λαικά κορίτσια πονεμένων δεκαετιών
βλέπω τα σεντόνια τα ξέστρωτα από χτες
και τα ρούχα ανάκατα στο πάτωμα πεταμένα
να μαρτυράνε πως έρωτα φιλοξένησε ετούτο το σκηνικό.
Εσύ έφυγες κι άφησα ξεκλείδωτες τις πόρτες
να μπαινοβγαίνεις όποτε σου κάνει κέφι.
Ακόνισα μαχαίρια να τρυπήσω το μέλλον του έρωτα αυτού
γιατί μπαίνει με βία η άνοιξη απ' τα ανοιχτά παραθύρια
τα κοπανάει ο αέρας και σφυρίζουν σκοπούς αλλιώτικους
γυαλιά λεπίδες στην καρδούλα μου
και σάλια στην κοιλιά μου.
Εγώ για σένα ήμουν μια σούρα γιορτινή
εσύ για μένα,η σούρα μου τα τελευταία βράδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου