δυο θέσεις δίπλα ο χειμώνας σου
να ετοιμάζεται για πόλεμο
κι εγώ
που στιγμή δεν πέρασε να μη σε συλλογίζομαι
αναπνέω αμήχανα μισόλογα
και μαθαίνω νέα σου από εκείνους που σε είδαν τυχαία στο δρόμο
στεναχωρημένη στο κέντρο
και η καρδιά μου ράγισε
αλλά ήτανε ήδη θρύψαλα.
έτσι την κέρασα ένα ποτό να ξεμουδιάσει
κι έκανε τάχα μου την άνετη
ύστερα,
σηκώθηκε απ' το τραπέζι
έχωσε στις τσέπες του τζιν τα κομμάτια της
κι όλο το βράδυ χόρευε τα καφέ της μάτια,
Γνωρίζοντας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου