Κάθε πρωί

Σου απλώνω τα μέσα μου
οι παλάμες μου ζητιάνες
για τα ψίχουλά σου
Κι αν κλαίω για σένα
είναι που κουράστηκα
Το μόνο που 'μεινε
να είναι το ξύπνημα τα πρωινά
- μισώ τα πρωινά
γιατί σε βλέπω να φεύγεις
Κάθε πανσέληνο θυμάσαι
πως δεν γίνεται το μαζί
εγώ που θέλω να βλέπω
τον ουρανό μέσα απ τα μάτια σου
Προσποιούμαι πως
δεν πάω να κλάψω,όλα καλά
γιατί θα φύγεις και τρέμω
όπως κάθε φορά
και δεν αντέχω άλλη μία.