Οι σταγόνες της καλοκαιρινής μπόρας
στολίζουν σιγά-σιγά τους ώμους μου
εκεί που με φιλούσες μεσ' στον ύπνο σου.
Μ' αγκάλιαζες λες και θα μ' έχανες
αν έφευγα απ' τα χέρια σου χθες βράδυ.
Η μπόρα δυναμώνει
γίνεται ποτάμι,χείμαρρος
ξεπλένει τον έρωτα σου.
Σε ρώτησα τι να κάνω
για να είσαι καλά,
η σιωπή σου με διέλυσε.
Τώρα πια απλώς περνάει ο καιρός,
δίχως την απάντηση που γύρευα
και περιμένω τον Σεπτέμβρη σου
για να σωθώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου