στάση στον Παλαιοφάρσαλο.

Τα στήθια μου σε ορέγονται

τα πόδια μου σε ψάχνουν

τα μπούτια αναρωτιούνται μου

γιατί δεν τα σαλιώνεις

η γλώσσα μου δαγκώνεται

το άγιο ύδωρ ψάχνει.

Εσύ αφορμή,παρόρμηση

μαύρο άλογο στη νύχτα

κυλιέσαι αθώος στους αγρούς

στων ξένων τα χωράφια

μα εμένα μαστιγώνουνε

οι χωρικοί τη μέρα.

Τους λέω εγώ δεν ήξευρα

και ό,τι  ήτανε να γίνει

το πήρα παραμάσχαλα

και το 'κρυψα σε γράμμα

σε παραλήπτη μέλλοντος

το στειλα να αβγατίσει.

Κατάπτυστη η πράξη μου

ξέρω,μα δε λυπάμαι

μπροστά στην τόση ομορφιά

λυγάν και κυπαρίσσια

άλλο πια όμως μην αργείς

κρυώνω πια τα βράδια.