Δευτέρα Καφές Τσιγάρο

κωλοΓιάννενα
πως ανθίζουν έτσι οι τοίχοι
και ούτε μια γωνιά υγρή για έρωτα
να βγάλω απ' τα μέσα μου
τα εγωιστικά ξερατά μου
και να μονολογήσω φόβους.
Όσα τζιν τόνικ κι αν ρουφήξω
άλλο δε μπορώ τις πίκρες που κερνάς
όταν μου αρνείσαι απαντήσεις
και τριγυρνάω τη βδομάδα όλη
με απορία και καπνό στην τσέπη.
Μα πως πλανεύτηκα από άνθρωπο
που αρνείται ένα φιλί για καλημέρα;

Μέχρι να πιω τούτο τον καφέ και να ξυπνήσω
θα μουχλιάσω κι εγώ,
δεν θα μαι η ίδια.