Τις ώρες του αποχωρισμού
κουμάντο κάνουν οι κορδέλες και τα κίτρινα γάντια
στερνή λαλιά της εργατικής τάξης
Εκεί που ήπιες το χτεσινό σου μεροκάματο
εκεί,τα πλυντήρια τώρα ηχούν
πιο δυνατά κι απ το χαστούκι της απόρριψης
μάλλον αυτό το πρωινό δεν είναι τόσο φανταχτερό
χωρίς μουσικές και το απαραίτητο σκοτάδι
το μόνο που έμεινε
ζέχνει κι αυτό κάτουρο,τσιγάρο και χλωρίνες.
Φοβάμαι και σαν μικρό παιδί
στον ύπνο μου τα βράδια
βλέπω πως πάλι έχω αφεντικά
και σερβίρω ήττες σε νταήδες
ανήμπορα τα χείλια μου να σχηματίσουν το όχι.
Φοβάμαι και σαν μικρό παιδί
στον ύπνο μου τα βράδια
στον ύπνο μου τα βράδια
μουσκεύω τα σεντόνια και τα μάτια μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου