Επτά

Τις ώρες που ξημερώνει
κι είμαι ο μόνος μου εχθρός
όταν ο Διονυσίου και η Κεφάλα
με χτυπάνε στην πλάτη
και στην καρδιά μέσα στόχο
πετάει μπαλτάδες ο Μουσαφίρης
κάνω ένα τσιγάρο από τα δικά του
μετράω τα άδικα του κόσμου
τα δίκια τα δικά μου -
Αυτά που ξέχασα ξαναμαθαίνω,
αυτά που ξέχασα ξαναπαθαίνω.
Ξοδέματα στη νύχτα οι πληγές μου
τζογάροντας τα ολα μου για όσα ,
Τις ώρες που ξημερώνει
κι είμαι ο μόνος μου εχθρός
μόνο τότε με θυμάμαι 
Να μετράω.

" Και η ώρα ήταν επτά ή οχτώ ή εννιά 

Ή δεν ξέρω πόσο " 

.

Δεκατρείς Φλεβάρη

Τα γλυκά θα λιώσουν στις βιτρίνες,

τα λουλούδια μου θα μαραθούν,

τα αρκουδάκια θα'ναι στους κάδους
πριν το ξημέρωμα
τα μπαρ αχ τα μπαρ
θα'ναι κατειλημενα από άλλους έρωτες
αφού ο δικός μας έσβησε
τρίτη και δεκατρείς 

ο τυχερός μου αριθμός
είναι καλός στη διαίρεση
και χειρότερο από όλα τα όχι
είναι ένα ίσως
και δέκα δεν ξέρω
πριν πάω για δουλειά.

Εκατό

 Στον φίλο Γ.Τσ.

Εκείνοι που μας κατάλαβαν λιγότερο

αρνήθηκαν συστηματικά

τρεις ώρες και μια αγκαλιά,ίσως -
πόσο θέλαμε μαζί τους να περάσει
εκείνο το κωλορεπό.
Οι αναμονές μεγάλωσαν
και τα κανονίσματα άλλαξαν,
εφτά το πρωί στην ξεπέτα
στις έντεκα ξύπνα με,
πρέπει να πάω στην τράπεζα.
Έτσι ξεμάθαμε την αριθμητική,
όταν δώσαμε εκατό
σε ανθρώπους
που δεν ήξεραν να μετρήσουν
παρά μέχρι το πέντε.

Επιστολή

Φόρεσα τα ρούχα που είχα ετοιμάσει 

για κάποιο παλιό ραντεβού μας
έβαλα λίγο άρωμα στο λαιμό μου,
γέμισα νύχτα τα πνευμονία μου.
Αν με ζητήσεις
να βρω τη δύναμη,Θεέ μου εσύ,
να σου αρνηθώ.
Είχα πει δεν θα ξαναγράψω.
Κακώς μας πίστεψα.
Έλα απ'την αρχή ξανά,
τα στυλό και τα τετράδια
μόνο τότε θα αχρηστευθούν,

θέλω να κρύβομαι στην μασχάλη σου 

ώσπου να ξεχάσω.

Μετά τη βροχή

Καρδιογράφημα ευθεία ,

μέτριος καφές και όνειρα 

"τι θα γινόταν αν"
Μα δεν γινόταν τίποτα απ'την αρχή
κι εγώ τυφλή -
έβλεπα ήλιους μες στα χώματα ,
αντανάκλασεις του μακάρι.
Η πόλη ακόμα να στεγνώσει απ'τη βροχή
γλιστράω πάλι στις τσέπες του παρελθόντος
με τα χρησιμοποιημένα χαρτομάντηλα και τις αγωνίες
μας κουβαλάει μαζί του και 

συνεχίζει το δρόμο του χαμογελώντας ,

σφυρίζοντας αδιάφορα.
Τα για πάντα,πιστά,στην ώρα τους 

κρατάνε έξι με επτά μήνες
Τι να ναι παραπάνω σ'αυτό το ράφι
που δεν φτάνω ποτέ και για κανέναν;

Ci vediamo

Χρόνο για μένα δανεικό δεν έχεις πια
κι εγώ έχω στερέψει από χρόνο για χάσιμο
παρτ-τάιμ ρομάντζα μετά το οχτάωρο
βιαστικά φιλιά,στιλό στην τσέπη
-όχι για τις παραγγελίες
τσιγάρα κομμένα δυό πακέτα
αλκοόλ μακριά, βάλε άλλο ένα ποτό
κι όταν το πιω κι αυτό
θα κάνω πως ξέχασα,
Τι είναι,άραγε,άλλη μια φορά.

Κυπαρίσσι

Αγάπη μου - 
ότι και να πιώ ,
έχεις δίκιο.

Πολλή ζωή
χαράμισα στο μπόι σου.