ροζ τοίχοι

το να σε νοιάζομαι είναι αγκάθι 

στα ιδρωμένα χέρια μου

που αμήχανα χορεύουν στο κορμί σου

κάθε που κοιμάμαι πλάι σου

κι αυτή η ανάμειξη
του ιδρώτα με το αίμα
μου θολώνει τα μάτια
και αγνοώ κάθε παρόν

το άγγιγμα σου με βαραίνει
τόσο βάρος που διαλύει
ό,τι έχω μέσα μου λευκό
υψώνω τοίχους μα είναι ροζ

ανεβαίνω στο πιο ψηλό σημείο τους
να δω πως είναι η αδιαφορία από κει πάνω
απόψε δεν έχει ύπνο κι αγκαλιά
θα χαζεύω το ξημέρωμα.
Ξεφύσημα σε αργή κίνηση,καληνύχτα.