πως δεν κόβεται το κάπνισμα.

(21:20)

Κολλάζ από αποτσίγαρα,τζιβάνες
και εισιτήρια λεωφορείων
Τι σκέφτεσαι άραγε
όταν τα σώματα μας είναι ενωμένα;
Όταν μου τελειώνει ο καπνός,πάντως
εγώ σκέφτομαι εσένα
Και την επανάληψη που δεν αυτοεξορίστηκε
όπως όλως οι κακές μάνες
που μας έμαθαν λέξεις
που δεν μάθαμε ποτέ.
Που να είσαι άραγε τώρα
που δεν έχω να καπνίσω
και σε χρειάζομαι για να σβήσω
την εικόνα σου στο τασάκι
Να σου κάνω τράκα μια αγκαλιά
έχω φωτιά για δύο
και περιμένω να ρθεις να μ' ανάψεις.


(22:και το ξέρω πως έχω αργήσει)

Μη μου μιλάς
όταν σε κοιτάζω με όλη την προσμονή μου
να κρέμεται από τα δυό σου μάτια.

Όσο τις λέξεις μας στραγγίζω

το μόνο που μουλιάζω

είναι οι βλεφαρίδες μου

και τα μάτια μου κλείνουν και δεν θέλουν

τίποτα τίποτα τίποτα άλλο να δουν.

(00:20)

και εμφανίζεσαι τελικά

και δεν έχω δουλειά πολύ

και το μόνο που θελα

να, εκείνη η  αγκαλιά

και το μόνο που θελες

να φιλήσεις εκείνη

και το μόνο που έλαβα

μπουνιά στο στομάχι. 

(12:37)

- έναν κάμελ και χαρτάκια παρακαλώ.
υ.γ. Ποτέ δεν μ' άρεσαν οι τράκες.